Ik ben gefrustreerd

Vandaag ben ik supergefrustreerd en ik ben er nog niet helemaal achter waarom dat zo is. Nou ja, ik weet wel dat ik vanalles WIL maar dat dat gewoon niet LUKT en daar BAAL ik ontzettend van. Sinds een paar weken ben ik in therapie bezig met een nieuw thema, en dat is nogal een zwaar thema. Ik wil er niet te diep op in gaan maar het gaat over hechting en verbinden. Het gaat diep, heel diep en ik voel dingen uit mijn babytijd. Waarschijnlijk was ik toen al gefrustreerd omdat ik niet kreeg wat ik wilde. En nee, niet uit verwend gedrag maar gewoon wat ieder kind behoort te krijgen zodra hij op de wereld komt; liefde en aandacht. Gezien worden en contact. Vooral dat laatste is nogal een kwetsbaar puntje, want een ouder die dat niet kan tja die geeft dat ook niet. Dus het was er niet. Ik probeer nu te achterhalen waarom ik nu zo gefrustreerd ben maar het is me nog niet helemaal helder.

Door de EMDR heb ik nog meer last van concentratieproblemen, startproblemen en stopproblemen. Die had ik natuurlijk al maar de EMDR pleegt elke keer weer een (hopelijk tijdelijke) aanslag op mijn hersenen. En dan heb ik natuurlijk niet het geduld om rustig af te wachten tot het weer over is. Normaal duren de naweeën van een EMDR sessie ongeveer 3 dagen. Oké daar zou ik goed mee kunnen leven, maar bij mij werkt het natuurlijk weer anders dan “normaal” en heb ik soms dágen last van. In het allerergste geval (zoals vorige keer het geval was) bijna tot aan de volgende sessie. Dat is bijna 2 weken!

Ik ben nu te gefrustreerd om tips te bedenken hoe om te gaan met frustratie. Misschien heb je hier iets aan? De tip “zorg goed voor jezelf” spreekt me wel aan. Ik denk dat ik daar iets mee ga doen.

“It all begins with you. If you do not take care of yourself, you will not be strong enough to take care of anything in life.” ~Leon Brown~

En als laatste nog een boekentip: De moed van imperfectie. 

De ADHD-coachingskaarten zijn klaar!

Ze zijn klaar, en dat was best wel een hele onderneming voor mij om het ook echt af te maken. Vandaag heb ik een ISBN aangevraagd zodat de kaarten per 1 mei 2014 (ja gewoon dit jaar nog :-)) verkocht kunnen worden in de boekwinkels. En nu de volgende stap: de promotie en marketing. Dat gaat best goed, en sinds vandaag (jeetje ik had een productieve dag vandaag volgens mij!) sta ik op de website van ADHD-fund waar donateurs vanaf een bepaald bedrag een kaartenset krijgen.

De kaarten zijn te koop op mijn website voor €19,95

Wil je er meer over weten, ga dan even op de website kijken want er staan 20 kaarten online en je kunt een kaartje trekken om het uit te proberen.

100 ADHD kwaliteiten, Utopia en chaos

Het plan voor vandaag was als volgt: ik ga mijn huis opruimen want het is echt een giga puinzooi, ik ga een persbericht schrijven voor de ADHD-coachingskaarten, ik ga wandelen want het is prachtig weer en ik wil niet weer en dag binnen zitten en voor je het weet is het weer 4 uur, en dan gaat het alweer richting avondeten om vervolgens pas om half 8 met een bord op schoot naar Utopia te kijken. Ik schaam me daar wel een beetje voor, dat ik daar naar kijk. Voyeurisme, zei iemand tegen mij. Ik heb nog geen aflevering gemist, alhoewel ik van te voren een heel ander idee bij dit programma had. Ik dacht aan een groep creatieve mensen die moesten zien te overleven in de natuur. Vervolgens wonen ze met z’n allen comfortabel in een grote loods en is het een soort Big Brother geworden. Utopia is mijn karige dagritme binnengeslopen. Een van de weinige vaste structuurmomenten sinds de kinderen de deur uit zijn en ik gewoon altijd helemaal zelf kan bepalen wanneer ik ga ontbijten (11:00), lunchen (14.00) en ‘s avonds met een bord op schoot ga eten en Utopia kijken. Maar goed ik dwaal weer gigantisch af want ik wilde het heel ergens anders over hebben. Over de 100 ADHD kwaliteiten. Ik zal het uitleggen: ik had het idee om 100 ADHD kwaliteiten te verzamelen. Dat ging vrij vlot en nadat ik ze op Facebook had geplaatst werd het bericht heel vaak gedeeld. Ik kijk altijd wie het heeft gedeeld en stuitte op een gesprekje als reactie op het bericht. Het gesprekje ging  als volgt:

Karel: is het dan nog wel een stoornis?

Janneke: Wat vind jij?

Karel: Als ik dit lees wil ik ook wel een beetje AD(h)D 🙂 …..zelf denk ik als de benadering en focus zich richt op de kwaliteiten van de persoon is er wat mij betreft geen sprake van een stoornis.
Kwestie van ruimte mogelijkheden en handvatten bieden… of denk ik te makkelijk?

Janneke:  Nou , ik dacht hetzelfde als jou. Maar het zijn natuurlijk ook positieve kwaliteiten en geen negatieve. Van positieve bekrachtiging moet je het hebben hé? Iets voor bij ons op het werk…

Karel: Zeker!

Ik vind het zo’n mooi gesprekje, ook omdat ik ooit eens het idee had om een boek te schrijven in de trant van: hoe krijg ik ADHD, een soort van inspiratieboekje en om er een heel positief label aan te hangen. Want ik ben vóór een diagnose. Ik wordt een beetje moe van al die discussies over het wel of niet bestaan van ADHD en het wel of niet labelen enz. Het is een feit dat ADHD bestaat, en dat het erg handig is om te weten hoe je daarmee om kunt gaan. En belangrijker nog: hoe je de kwaliteiten ervan kunt inzetten.

En nu weet ik niet meer precies welk punt ik wilde maken, maar volgens mij is het wel redelijk duidelijk zo. Mijn gedachten lopen inmiddels al weer verder, want ik moet nodig naar de bieb. En nog steeds afwassen, opruimen, schoonmaken, en mijn TODO lijstje opzoeken want wat had ik daar ook alweer opgeschreven.

De moraal van dit verhaal: het is weer een dag als altijd; rommelig, chaotisch en altijd anders als gepland. Maar er is één ding, één vast moment waar ik nu al naar uitkijk: Utopia!

 

Update van mijn leven

Update van mijn leven:

Ik had blaasontsteking, de teksten van de ADHD-coachingskaarten zijn klaar (nog één allerlaatste check, dat nog wel), ik voelde me heel erg goed en toen was het weer tijd voor een EMDR-sessie. En dat betekent voor vandaag: pyamadag. Voor gisteren: een dag in de zon zitten. Voor nu: chaos en geduldig wachten totdat mijn hoofd weer zijn “normale” toestand heeft bereikt. En tot die tijd ben ik maar lekker chaotisch. Ik mag een column schrijven voor de ADHD-Glossy!! Daar ben ik heel blij mee, en tegelijkertijd hoop ik dat ik gewoon kan schrijven zonder extreem perfectionisme (ik had nooit naar de oplage moeten vragen, die is namelijk veel groter dan ik dacht: 10.000!). Gelukkig heb ik nog bijna een maand om het uit te stellen.

Ik heb ook nog een paar mooie tips voor jullie. Ten eerste heb ik een geweldig leuke ADHD-blog ontdekt; de blog van Lotus 27.

Volgende tip: een handig weekschema om te downloaden.

Nog een leuke: maak een kleurenklok.

Hier vind je nog veel meer tips voor beelddenkers. 

Binnenkort meer over de ADHD-coachingskaarten, want ze zijn nu echt bijna klaar! Tipje van de sluier: er komt een tijdelijke voorverkoop-actie. De eerste 50 setjes bied ik aan met een écht eenmalige korting (nu kan ik dat nog doen omdat ik geen ISBN heb aangevraagd dus nog niet vast zit aan de vaste boekenprijs, een stukje praktijkvoorbeeld van de kunst van het uitstellen in dit geval 😉 )

Ik hoop dat ik me snel minder chaotisch voel, en ik hoop dat jij je ook goed voelt. Nog een allerlaatste tip: geniet van de zon.

Hoe mindfulness mijn dag goedmaakt

Mindfulness….sommigen gruwelen alleen al bij het idee dat je moet stilzitten en mediteren. Nu had ik ook nooit iets met mediteren. Ik weet nog dat ik jaren geleden twee gratis cursussen bij de Brahma Kumaris heb gedaan: positief denken en daarna een cursus mediteren. Ik denk dat ik toen een trauma heb opgelopen, want tjonge jonge je moest daar gewoon heel erg lang stil zitten op een rechte houten stoel. Ik was altijd weer blij dat het was afgelopen.

Ik kan dat niet, stilzitten. Als ik bij een film zit dan zie ik iedereen stilzitten en ik moet gewoon om de paar minuten mínstens even verzitten, ergens krabben, mijn kleren rechttrekken, schoenen uitdoen, water drinken, sjaal over mijn benen leggen (omdat ik het koud heb), nog een keer krabben, zuchten, en zeker 2 á 3 keer plassen. Het wordt volgens mij ook erger omdat niemand anders dat doet. Ik heb besloten om nooit meer naar het filmhuis te gaan.

Oké waar was ik gebleven. O ja mindfulness. Ik was dus járenlang overtuigd dat mediteren niets voor mij was. Ik kan het niet, ik wil het niet en ik doe het niet meer. Totdat iemand in het vliegtuig naar Portugal mij vertelde over de Osho meditaties. Oké, allemaal leuk en aardig maar ik had geen belangstelling. Ik heb nog wel een keer zo’n dansmeditatie gedaan op het Eigentijds Festival en dat was ook prima en zeker 1000 keer beter dan de Harde Stoel Meditaties. Ik ben dus echt positief over deze actieve meditaties. Dat is dus echt een optie om je in te verdiepen. Ik heb het nog niet echt gedaan maar ik weet zeker dat het goed is (en ik ben niet gehersenspoeld).

Waar ik nu sinds kort wel ervaring mee hebt is ACT. Dat betekent Acceptatie en Commitment Therapie. Daar hoort een boek bij: Uit je hoofd in het leven. Het is een geweldig goed boek, waar je heel veel aan kunt hebben. Het is wel een pittig boek maar je hoeft hem niet in één keer uit te lezen natuurlijk. Ik moet er wel bij zeggen dat ik dat boek al járen in huis had en altijd nog van plan was om het door te werken (het is echt een oefenboek) maar dat er nooit echt van is gekomen. Dus gelukkig kon dat nu samen met de therapeut en toen lukte het wel. Ik heb het nog niet uit hoor maar ik pak het boek er regelmatig weer even bij. Ik ben zelfs gaan mediteren, helemaal uit mezelf en weet je wat? Ik merkte écht dat het hielp. Als ik ‘s ochtends even mediteer heb ik daar dus echt de rest van de dag baat bij. Tijdens het mediteren heb ik niet echt het idee dat ik er iets aan zal hebben maar later voel ik echt verschil. Toen ik het boek van Ruby Wax had gelezen snapte ik ook beter waarom. Het doet echt iets met allerlei stoffen in de hersenen, zoals dopamine en serotonine en nog veel meer andere stoffen waarvan ik de naam echt niet meer weet.

Het is dus wetenschappelijk bewezen dat mindfulness heel erg effectief is. Dan is dus de kunst om uit te zoeken hoe je dat gaat toepassen in je leven. Zolang je niet de ervaring hebt dat het (meteen) werkt, is het lastig om het in je leven te integreren. Dat is het sowieso al, dus ook als je het wel begrijpt en hebt ervaren dat het echt effectief is.

Ik kan je een paar tips geven:

Houdt het simpel: kies een eenvoudige mindfulness-oefening.

Oefen kort (een paar minuutjes) en iedere dag op hetzelfde tijdstip (mij is het nog niet gelukt).

Hou vol, net zoals bij medicatie heeft je lichaam tijd nodig om eraan te wennen (zie het als een natuurlijke medicatie zonder bijwerkingen). 

Naomi Goodlet werkt met ACT/ mindfulness. Hieronder staat een video van haar. Ik wens je heel veel succes met met het beoefenen van mindfulness!

Hoe ADHD mijn dag verpest

Wat een dag. Of eigenlijk is de vraag: wanneer begint de dag? Ik had vanmorgen grootse plannen, zoals altijd. Ik was braaf begonnen met het maken van een lijstje met ideeën om te kijken wat ik nu het beste kon doen en wat mij het meeste energie gaf. Ik had een briljant plan, en zoals altijd is het idee in mijn hoofd FANTASTISCH en kan ik het HEEL SNEL realiseren.

Voor dat plan had ik wel iets nodig, en ach ja wat is er dan handiger dan het even opzoeken op internet. En dát had ik dus niet moeten doen. Zodra de laptop aangaat verdwijnen al mijn plannen als sneeuw voor de zon. Tuurlijk heb ik wel even gezocht op wat ik nodig was, maar toen kwam ik op zo’n leuk forum terecht dat ik me daar meteen heb aangemeld. En tja, dan is het ook wel zo netjes om je even voor te stellen en om dan ook maar meteen een vraag te stellen. Toen kwam ik op de één of andere duistere wijze op een ander forum terecht en toen kreeg ik bericht op Facebook van twee mensen, en opeens was het alweer 12 uur. Ik weet niet meer wat ik daarna heb gedaan (het was in ieder geval iets op internet) maar opeens was het zomaar half 2!! Lunchtijd, alhoewel erg laat maar goed dat moet toch ook gebeuren.

Ik heb gegeten en daarna zelfs nog afgewassen zelfs terwijl er in mijn hoofd een discussie gaande was: ja maar je bent moe, je hebt gisteren EMDR gehad, ja maar je moet nu toch ook echt iets gaan doen want alle dagen gaat het zo en dat is niet goed, je moet toch ook even naar buiten want de zon schijnt en dat is goed bij ADHD, en als ik dan meteen even langs de winkel loop heb je ook een doel bla bla bla. Zucht. Ik ben moe. En toen zag ik mijn gitaar staan die ik gisteren van zolder heb gehaald. O ja, leuk nog héél even gitaarspelen. En even snel op de computer kijken, en dan ga ik wat doen. Dan maar bloggen, wie weet kom ik nog op een goed idee hoe ik hiermee moet omgaan.

Als ik er zo over nadenk kom ik tot één conclusie: ACCEPTATIE. Accepteer dat het zo is, en nee ik ben niet lui en ja ik wil zo graag heel veel dingen doen maar het lukt gewoon niet. PUNT.

10 tips om te leren ACCEPTEREN:

1. Neem jezelf en je lichaam serieus. Voel hoe je je voelt en ga er niet tegen vechten. Hou rekening met jezelf en ga niet over je grenzen.

2. Weet dat er een tijd komt dat het beter gaat en dat de dingen die nu zoveel moeite kosten moeiteloos gaan.

3. Hoe eerder je je ontspant en de situatie accepteert hoe sneller het weer voorbij is (volgens mij is dit niet echt acceptatie maar voorwaardelijke acceptatie…)

4. Maak je los van je gedachten. Dat betekent dat je ze er gewoon laat zijn en ze niet zo serieus neemt. Het zijn maar gedachten.

5. Zorg liefdevol voor jezelf. Je bent niet raar, lui of slecht als het even niet lukt en gaat zoals je zou willen.

6. Accepteren is iets anders dan ADHD als een excuus gebruiken. Als iets niet lukt is dan geen excuus (want je wilt het wel heel graag) en dat is nu eenmaal de beperking van ADHD.

7. Accepteer dat je ADHD (of ADD of wat dan ook) hebt. Het is een psychische aandoening waar je mee moet zien te leven. Hoe? Door er rekening mee te houden dat het zo is. Je weet van te voren niet hoe je je zult voelen, de ene keer gaat alles beter dan de andere keer. Houd altijd in je achterhoofd dat je een minder goede dag kunt hebben.

8. Kijk naar wat wel goed is gegaan vandaag. Het lijkt misschien wel of je NIETS hebt gedaan, maar je hebt ANDERE dingen gedaan die je niet van te voren bedacht hebt. Je hebt dus een hele  SPONTANE DAG en geen slechte dag.

9. Leer OMDENKEN en vraag je af: hoe kan ik het positieve uit deze situatie halen? Hoe kan ik GEBRUIKEN wat er is? In mijn geval ben ik gaan bloggen en gebruik ik mijn probleem zodat anderen zichzelf erin herkennen en er iets aan hebben. Ik vind het leuk om te schrijven en oplossingen te bedenken waar ik zelf ook iets aan heb.

10. “You can’t stop the waves, but you can learn to surf”. ~Jon Kabat-Zinn~

Coachingskaart van de maand februari

De coachingskaart van deze maand is:

Muziek

Tijd: 20 minuten

Gebruik de kracht van muziek! Muziek kan je vrolijk, emotioneel, krachtig, actief of heel rustig maken. Je kunt je stemming beïnvloeden met muziek, waar en wanneer jij maar wilt! Hoe voel je je nu, en hoe wil je je voelen? Luister naar muziek die daarbij past en beïnvloed op deze manier je stemming!

Gebruik deze maand muziek om jezelf te helpen. Ik heb pasgeleden nog een aantal video’s op You Tube gevonden waar ik erg blij mee ben. Ik zocht op schoonmaak muziek en vond een aantal opzwepende nummers die me in beweging zetten. Zo erg dat ik gisteren mijn slaapkamer helemaal pico bello schoongemaakt heb. Het lijkt wel een hotelkamer! Oké ik ben een beetje doorgeslagen en heb zelfs de kledingkast onder handen genomen, maar het is weer heerlijk schoon. Waar was ik gebleven? O ja, muziek.

Dit nummer is echt goed om op gang te komen:

En bij deze blijf je ook niet stilzitten:

Heb je de Voice Kids gezien met die drie kinderen die Angel van Sarah Mc.Lachan zongen? Prachtig! Van deze versie van P!NK en Sarah Mc.Lachan word ik ook heel blij:

Het mooiste heb ik voor het laatst bewaard en dat is dit GEWELDIGE nummer waarvan je weer gaat glimlachen als je een baaldag hebt:

Ik ben heel benieuwd naar jouw muziek, en aanvullingen zijn van harte welkom in een reactie onder deze post.

Groetjes van Ina.

PS: voor de mensen die ik al heel lang laat wachten op de ADHD-coachingskaarten: SORRY! Mijn computer crashte, daarna begon de EMDR-therapie en  nu begin ik langzaam de draad weer op te pakken. Ik ben nu bezig om alle kaarten te corrigeren, dat kost me veel concentratie en het lukt me op dit moment niet om het even snel af te maken.

Yoga voor de hersenen

Vandaag heb ik een tijdje in de bieb gewerkt aan de ADHD-coachingskaarten. Ik kwam maar niet goed uit de tekst bij het kaartje “Pauze” toen ik me realiseerde dat ik zelf hard aan een pauze toe was. Maar ik was een beetje in de hyperfocus geraakt en ik vond het moeilijk om te stoppen dus ik deed er nog een schepje bovenop. Uiteindelijk wist ik mezelf los te rukken van het scherm, registreerde mijn boeken en ging weg. Op naar de volgende klus: de kunstwerken van “Kunst in de Etalage” en het kunstwerk van de week ophalen. Inmiddels was het half 3 en ik had alleen nog maar een bord havermout met appelstroop gegeten.

Uiteindelijk kwam ik thuis en gelukkig was ik zo slim geweest om het brood al uit de vriezer te halen. Glutenvrij brood duurt namelijk een eeuwigheid om te ontdooien. Na het eten gingen mijn hersens in staking: wij werken vandaag niet meer. Eh.. huh hoezo? Ik heb anders nog genoeg te doen en aangezien ik de afgelopen maanden in een soort winterdip heb gezeten, en daarnaast ook nog ben begonnen met EMDR (dat een enorme aanslag doet op mijn concentratievermogen) wordt het nu toch echt tijd om hard aan het werk te gaan.

Ik dacht: dan maar even mediteren, wie weet helpt dat en kan ik daarna weer wat doen. Ik zat amper een minuut toen mijn creatieve brein zei: hersenyoga. Ik dacht verrek, misschien bestaat dat écht. You Tube, ik moet zoeken op You Tube! Ik typ in: yoga for the brains. En ja, het bestaat en nog mooier: het werkt! Ik vond een video en ik heb de oefening gedaan. Ik heb het maar een paar keer gedaan (ik denk zo’n 5 kniebuigingen, ik ben van nature niet zo sportief aangelegd 😉 ) en het voelt weer fris in mijn hoofd! Ik was zo enthousiast dat ik meteen zin kreeg om deze blog te schrijven, om dit met jullie te delen. Doe deze eenvoudige oefening dus regelmatig als je voelt dat je hoofd vol zit, je moeite hebt met concentreren en moe bent.

Perfectionisme loslaten: go with the flow!

Perfectionisme aaaaah het komt iedere keer terug dit woord. Ik was in de bieb op zoek naar een boek over hoe om te gaan met perfectionisme. Toen dacht ik: neehee ga dat gewoon zelf schrijven. Niet dat boek, maar gewoon wat je zelf kunt doen om ermee om te gaan.

Tijd dus om te gaan brainstormen over hoe je perfectionisme kunt omzeilen, Want dat is het volgens mij; je moet er geen aandacht aan besteden en zo snel werken dat deze perfectionistische gedachten geen tijd hebben om op te komen.

Oké daar gaan we dan: ik ga dit schrijven in ongeveer 8 minuten. 10 TIPS ontsproten uit mijn creatieve geest, die de ruimte heeft ingenomen van mijn perfectionistische gedeelte.

1. Werk snel, geef je perfectionisme geen tijd en ruimte! Allemaal verspilde tijd, want wat je snel doet zonder erbji na te denken is gewoon GOED.

2. Kijk niet na, besteed geen aandacht aan CONTROLEREN en dus PERFECTIONEREN! Dit is even wennen, want het is ENG want de reden dat je perfectionistisch bent heeft alles te maken met faalangst.

3. Perfectionisme slaat nergens op. Echt niet, eigenlijk is het precies het tegenovergestelde: perfectionisme verpest gewoon dingen, en maakt het juist minder perfect. Want als je iets doet vanuit je stromende gevoel (FLOW) dan is dat mooi, puur en persoonlijk. Perfect dus.

4. Negeer het stemmetje in je hoofd. Besteed er geen aandacht aan, want hoe meer je hem voedt hoe groter hij wordt!

5. Doe de PIN-oefening: POSITIEF, INTERESSANT en Negatief. Dit kwam ik eens tegen in een boek. Een perfecte oefening! Schrijf op: wat is positief aan dit (of deze situatie), wat is er interesant aan dit en pas dan: wat is er negatief. Je schrijft per onderdeel een tijdje tot er niets meer komt.

6. Ontdek wat perfectionisme met je doet. Ik kan het je wel vertellen: je wordt er angstig van, het belemmerd je, het is een blok aan je been, je zult NOOIT tevreden zijn, het maakt je klein en afhankelijk van dit perfectionisme monster dat zijn oorsprong in je verleden heeft. Het is NOOIT goed, en het gekke is dat wat goed is voor iedereen anders is. Dus perfect bestaat gewoon echt niet.

7. Rommelweek. Laat eens een week al je rommel liggen. Je doet in deze week echt ALLEEN iets wanneer je het ECHT ECHT ECHT wilt doen. Gewoon omdat je zin hebt in een opgeruimd huis, of een leeg aanrecht. Doe deze week juist dingen die je normaal liever vermijdt omdat ze rommel geven. Maak er maar een zootje van, dat voelt lekker vrij, als een soort vakantie.

8. Het tegenovergestelde van perfectionisme is…..loslaten? Niet perfect? Rommelig? Dat er gewoon helemaal niks van klopt? Fout, slecht? Ik kom er niet uit. Nou dan maar bedenken wat je in plaats wilt van je perfectionisme. Ik weet het wel: speelsheid, experimenteren, vrijheid, en ruimte, héél veel ruimte.

9. Stop als je ergens geen zin meer in heb. Zodra je dingen doet omdat het MOET dan gaat het niet vloeiend en soepel. Het KOST dan energie en dat is zonde van de energie. Go with the flow!

10. Realiseer je dat perfectionisme saai is, deprimerend en geestdodend. Het is koud, zakelijk en kil. Het zijn de cijfertjes die kloppen bij de boekhouder, de potjes die netjes naast elkaar staan met de etiketjes naar voren. Er valt niets nieuws te ontdekken, werkelijk niets.

Somewhere over the rainbow

Toen ik nog bij Menzis verzekerd was en je belde ze dan hoorde je dit liedje. Klik even op afspelen voordat je verder leest, zodat je deze post begrijpt. Dit is een soort psychologisch experiment 😉

Hoor je het nu? Goed zo. Dit liedje had ik dus vanmorgen in mijn hoofd toen ik onder de douche stond, en dat was niet de eerste keer! Steeds als ik onder de douche sta zie ik het beeld van de kaart (zie afbeelding hierboven) voor me en dan komt het liedje in mijn hoofd:

Somewhere over the rainbow
Way up high
And the dreams that you dreamed of
Once in a lullaby
Somewhere over the rainbow
Blue birds fly
And the dreams that you dreamed of
Dreams really do come true ooh ooooh

Dat doen wij mensen dus. We koppelen dingen aan elkaar, op de één of andere manier. Nu wil ik graag dat je een dagelijkse bezigheid in gedachten neemt, bijvoorbeeld hoe je je ontbijt klaar maakt. Het maakt niet zoveel uit wat het is, als het maar iets is wat je dagelijks doet. Klik op de volgende video, sluit je ogen en denk aan iets wat je dagelijks doet.

Ik weet niet of het klopt, maar waarschijnlijk komt de volgende keer als je hiermee bezig bent dit liedje vanzelf in je hoofd (én bedankt…zul je nu denken maar wacht nog even met boos worden omdat je nu de hele dag ‘somewhere over the rainbow’ in je hoofd hebt).

Dat betekent dus dat je dit positief kunt gebruiken. Je kunt dingen aan elkaar koppelen en jezelf een bepaald gevoel geven. Ik ga nu een stappenplan bedenken hoe je dit kunt uitproberen om te kijken of dit voor jou werkt.

Stap 1. Kies iets wat je vervelend vind om te doen, iets wat je regelmatig moet doen zoals afwassen, stofzuigen of iets anders.

Stap 2. Welke muziek geeft je een positief en blij gevoel? Van welke muziek krijg je energie? Kies één nummer die je helemaal kan oppeppen.

Stap 3. Zet de muziek aan, sluit je ogen en zie voor je dat je met deze taak bezig bent. Doe dit met aandacht en hou het vol totdat het nummer is afgelopen. Herhaal het eventueel nog een keer.

Stap 4. Kijk wat er de volgende keer gebeurt als je de taak uitvoert.

Ik wens je succes met het koppelen van positieve gevoelens aan een vervelende taak. Wie weet ga je het opeens heel erg leuk vinden, of in ieder geval minder erg dan dat het was. En voor nu nog een mooi nummer om af te sluiten: I Won’t Give Up van Jason Mraz gezongen door Jorge en Alexa Nervaez.